Aankomst en eerste indrukken.

Hallo allemaal..

Hoe is het leven daar? Ik heb al gehoord dat het lekker weer bij jullie is en dat dat ook voor volgende week zo is voorspeld. Dus hopen dat het zo blijft in de vakantie voor iedereen hè! Nou ik ben hier nu natuurlijk al eventjes, dus ik heb al wat eerste indrukken aan jullie te vertellen, natuurlijk te beginnen bij het moment dat ik het machtig mooie Hoge Hexel verliet.

Woensdag 22 Juli 2009

Vandaag was het begin van het grote Miami avontuur. Lekker vroeg uit de veren om de reis naar Düsseldorf in te zetten en vervolgens lekker ruim 10 uur vliegen. Nou, die tien uur vlogen natuurlijk letterlijk voorbij. Maar figuurlijk niet. Ik heb mijn ogen dichtgedaan, maar niet geslapen. En wat ging de tijd traag! Ja oké, elke seconde duurt even lang als iedere andere seconde, maar dat leek niet zo. Op een gegeven moment was ik benieuwd hoe lang het nog zou duren want ik vond het allemaal wel weer welletjes. Zaten we pas op de helft… En ik zat naast iemand die naast het raam zat, zat die snotaap de hele tijd bijna te slapen. Was een fransman dus ook niet echt kunnen praten. Schandalig natuurlijk na zoveel jaar Frans geleerd te hebben, maar volgens mij zit het Spaans op hetzelfde plaatsje in mijn hersens, dus daar wordt het natuurlijk niet beter van.. Afin, na zelf ook het slapen geïmiteerd te hebben 8 van de 10 uur waren we eindelijk geland. Dus snel het vliegtuig uitgehuppeld naar de paspoortcontrole en daarna mijn koffers pakken. Daarna naar de uitgang waar al een welkomstcomité klaar stond. Dus toen gauw doorgegaan naar het appartementencomplex en daar even gepraat met kamergenootjes. We zijn hier nu met zijn zessen, namelijk: 3 Nederlanders (Michon, Rick en Lars), 1 Duitser (Stephanie), een chinees (Sunny) en ik. Daarnaast komt er volgende week nog een Nederlander bij. Op zich is het best vol zo, maar ze zijn allemaal wel aardig, dus gelukkig is het wel gezellig. Daarnaast zal het ook niet voor eeuwig zo zijn, want vier van hen zijn eind augustus geloof ik klaar met hun stage en vertrekken dan, en dan blijven we met z’n drieën over. Nou, na het praten heb ik gedoucht en toen ben ik gaan slapen.


Donderdag 23 Juli 2009

Daarna werd ik natuurlijk ook weer wakker en toen was het nog erg vroeg in de ochtend. Tja, dat hej dan…. Dus toen maar weer gedaan alsof ik sliep hehe. Rond 8 uur ergens opgestaan, ontbeten en even met het thuisfront gecommuniceerd door middel van rooksignalen.
Daarna maar eens de koffers uitgepakt en alles een beetje logisch geordend. Toen was het tijd om maar eens het strand op te zoeken. En als je dan in Miami bent, waar kun je dat dan het beste doen op je eerste dag? Juist! South Beach natürlich! Ik had ’s ochtends van de andere stagiaires gehoord hoe je daar het beste naar toe kunt gaan, dus dat was niet zo moeilijk. Het was met de bus, duurde wel een poosje, maar genoeg te zien natuurlijk onderweg. Nou, daar uitgestapt en gelijk naar het strand gelopen. Toen ben ik maar iets meer naar het zuiden gaan lopen, want daar zit je dan aan de Ocean Drive Boulevard. Maar volgens mij had ik nog verder moeten lopen, want heb er weinig van gezien.. En het was warm genoeg, dus ik vond het wel best met dat lopen en zocht een plekje. Inmiddels was de zon achter de wolken verdwenen. Niet dat dat zo erg was, eigenlijk alleen maar mooi. Want ik moet toch wennen aan de sterkte van de zon en nu kon dat mooi, ben dan ook niet verbrand! Dus dat scheelt. Nou, tegen een uur of vijf had ik het strand ook wel weer gezien en vond ik het tijd om de weg naar het appartement te beginnen. Nu moest dat met de bus weer. Dus even gekeken welke bus ik nodig had en toen daarin gestapt en op de goede plaats uitgestapt en toen was ik alweer thuis. ’s Avonds wordt er hier vrij weinig uitgevoerd, we zijn gisteren even naar de supermarkt geweest en wat dingetjes gekocht. Verder zit men dan thuis gewoon rusten, want die anderen moeten natuurlijk wel werken, dus is ook wel logisch dat ze even hun rust pakken. Weer gedoucht en gaan slapen. Welterusten!


Donderdag 24 Juli 2009

De tweede dag alweer in Miami. Ik had wederom goed geslapen en wordt niet abnormaal vroeg of laat wakker ’s ochtends, dus volgens mij heb ik weinig tot geen last van een jetlag. Gelukkig maar. Het is gelijk lekker warm ’s ochtends bij het opstaan. En ook bij het slapen gaan. Eigenlijk is het altijd lekker warm. Maar goed ik stond op. Na het ontbijt naar de supermarkt gegaan om eten in te slaan en een telefoon te kopen. Dat houdt in dat ik een nieuw nummer heb hier, namelijk 001 305 439 4943. Ik geloof dat ik ook moet betalen als ik gebeld wordt en gesmst wordt, dus maak het niet te gek :P. Nou daarna ben ik weer naar South Beach gegaan. Daar had ik afgesproken met een Nederlands meisje. Die had ik leren kennen toen ik mijn visum in Amsterdam op moest halen, dus toen hadden we afgesproken dat we als we allebei hier in Miami zaten af zouden spreken. Dus daarmee en met nog een ander Nederlands meisje die zij kende op het strand gelegen. Was gezellig. Ik moet ook hier uitkijken dat ik niet verbrand, dus ik heb maar zonnebrandcrème factor 50 gekocht. Als ik dan nog verbrand, weet ik het ook niet meer. Nou, voor de avond had ik met Sunny en Stephanie afgesproken om naar Bayside te gaan. Dat is zeg maar een plaats met allemaal winkeltjes en restaurantjes. Dus rond een uur of zes de bus vanaf South Beach naar Bayside gepakt. Om daar te komen moesten we op de 5th. Avenue zijn. Wel grappig want de hoofdstraat toen in Playa del Carmen heette ook de 5th. Nou goed, om bij de 5th te komen moesten we over Ocean Drive Boulevard lopen. Dat viel eerlijk gezegd een beetje tegen. De stereobeelden die iedereen daarvan heeft zijn allemaal dure auto’s, mensen die vooral gezien willen worden en dat soort ongein. Maar dat was er helemaal niet. Wellicht komt dat omdat het 3 uur was, en volgens die andere meisjes is dat stereobeeld er zeker te vinden, maar dan vanaf een uur of 4 tot een uur of 7. Ik ben benieuwd. Maar goed, nog een paar uur daar rond gelopen en toen dus om 6 uur de bus richting Bayside genomen. Daar Sunny en Stephanie ontmoet. Was ook wel leuk, alleen is ook Bayside vrij toeristisch. Wel goed gegeten gelukkig. Rond een uur of negen, half tien vertrokken we daar om met de bus naar ons appartement te gaan. Staan we bij de busstop te wachten, duurt het gewoon bijna een uur voordat de goede bus eraan komt. Was niet zo leuk. Ik was namelijk al vrij moe, en door dat we een uur moesten wachten en de busrit naar huis ook al een half uur of misschien nog wel langer duurt, waren we pas tegen elven thuis. Toen even onder de douche gesprongen en daarna mijn bed in gevlogen. Lekker slapen.

Wat mij hier trouwens opvalt, is dat er aan het strand geen strandtenten zijn. Veel hotels hebben hun bedjes en parasols er staan, en waar die niet staan kun je je eigen handdoek spreiden. Maar als je zin hebt in ijs, drinken of wat te eten, en je bent geen hotelgast, dan kun je dat dus nergens halen. Het zal wel niet toegestaan zijn of iets dergelijks, want ik kan me niet voorstellen dat er nog niemand op het briljante idee is gekomen er een goudmijn neer te zetten. Ach, ik vind het ook niet zo erg, aan het strand wordt je toch afgezet als je iets wil kopen, dus kun je beter je eigen spul meenemen…

Nou, dit was hem alweer, maar voordat ik ga wil ik jullie nog even aan het volgende herinneren:
Één spruitje maakt nog geen groenteschotel!

Groetjes Elkie