Miami op de fiets!

Hola! Como estas? JA! Ze praten hier OOK Spaans! Dat is meer regel dan uitzondering trouwens, dus kan ik mooi mij onverstaanbaar gaan maken! Maar uiteraard was ik niet van plan om daarover te gaan praten, want ik ben in MIAMI! En jullie niet!

Nu is het toch alweer een poosje geleden dat ik wat via dit medium van mij heb laten horen, dus ik zal mijn hersenen eens even goed gebruiken en hier in grote lijnen omschrijven hoe het allemaal verloopt!

Volgens mij was ik gebleven bij de vierde week van mijn aanwezigheid hier. In deze week ben ik op het internet gaan zoeken naar een plaats om iets in de geest van dansen (streetdance oid.) te doen. Nou had ik hier in Nederland ook al wel een beetje naar gezocht, dus dat had ik ook snel voor elkaar. Dus… Nou, wij wonen hier op straatje nummertje 123 en die sportschool, die zit op straat nr 155. Dat houdt gewoon in dat het 23 straten/blokken verderop is en dat het ongeveer een half uur duurt om er op de fiets te komen. Op de FIETS ja! Dus die heb ik ook maar even voor een prikkie gekocht, en zie daar: mijn vervoersmiddel! Erg handig, en ook leuk om zo nu en dan eens doelloos in een vreemde omgeving rond te fietsen! En nee, maakt u zich geen zorgen, want ik weet ook wel dat ik bepaalde straten en wijken beter kan vermijden tenzij ik wil eindigen op een niet zo leuke manier. Maar goed, ik had dus een fiets, wist hoe ik er moest komen en ben dus ook maar eens gaan kijken wat die plaats voorstelt.
Dus ikke daarheen, uiteraard verkeerd gefietst, de weg gevraagd, weer terug gefietst want ik was te ver en toen ik er volgens mij bijna moest zijn de fiets vastgezet en gaan lopen. Waren daar veel winkels. Maar niet 1, niet 2, maar gewoon allemaal gesloten. Dus ik loop daar een beetje rond, nee, alles was toch echt gesloten.. Ik rond kijken, nee, ook nergens die school te vinden. Dus ik echt een hele poos later een beetje teleurgesteld mijn fiets weer gepakt, en onder het pakken, jawel, in die kostbare 20 seconden van het slot eraf halen enzo, bedacht ik mij dat ik ook wel even om de hoek kon gaan kijken. Geen gevaarlijke hoek of duistere steeg hoor! Gewoon een weg en het was ook licht! Elkie kijkt wel uit! Dus ik fietsen, trap, trap, trap.. heej! daar is het! Jeeeej :) en het was ook open! Wat een vreugde! Ik erheen.. kom ik daarbinnen. KOUD! Dikke airco aan. Is er niemand. Ikke “huh?” das raar. Ja er waren wel mensen in de zalen maar niet achter de balie. Nah, even rondkijken, zie ik een persoon. Dus die aangesproken en duidelijk gemaakt waarvoor ik er was. Ja het kost zo en zoveel, dat wist ik allang! En dit is het rooster. Ja die ken ik ook al! Wil je een dvd zien? Nou kom maaar op dan! Woooooow vet tof die dvd! Als ik dat leer zou dat echt leuk zijn! Nou mijn beslissing was gemaakt: ik ga dit doen en leren! Ja, zul je wel denken, hoezo kon je dat niet zonder daar geweest te zijn. Weet ik ook niet! Maar goed, de indruk was goed. Dus ik was er klaar voor en had er helemaal zin in! En ik hoefde ook geen 60 dollar neer te tellen om me te registreren dus das helemaal mooi! Dus even wat tijd overslaan want het was deze dag donderdag en op maandag zou het zijn. MAANDAG. Nou op het fietsje daarheen, met een zere kont van het harde zadel aankomen. En wachten. Zat ook een ander meisje te wachten. Even met haar gepraat. Oh i’m so nervous and I have a headache.. oh so bad! I think I’m leaving. And look the others! They look like they know how to dance.. oh i\m leaving * kuch kuch * ja die was ziek.. Dus ikke een beetje van ja niet weggaan want volgende week ben je alleen maar zenuwachtiger en anders heb je voor niets betaald bladiebla.. Anders was ik weer een soort van alleen haha. Uiteindelijk ging ze dus toch. Dus toen begon de les. En donders, wat een verschil vergeleken met in Nederland. Hier is het echt “ dit heb ik bedacht, doe mij na, en volgende stappen” en zo heb je aan het eind van de les al een heel liedje vol. Naaah dat ging mij veeeels te snel! Ik heb wel geprobeerd het bij te houden en tot op een zeker punt lukte het ook wel maar jongens, die anderen waren veeeeel beter! Misschien dus nog even wennen hieraan en een stapje terug doen! Zeker weten dat ik dit wil leren want het zag er echt goed uit wat die anderen deden. Deze week ben ik alleen niet geweest, maar volgende week ga ik zeker wel weer! Heb er nu al zin in!

Nou, na donderdag komt vrijdag. Heb al die dagen daarvoor niet bepaald beschreven maar dat komt toch omdat ik toen, meer dan nu, na het werk toch vooral bij het zwembad zat. En dan gebeurt er natuurlijk ook niet zo heel erg veel. Nou, van die vrijdag. Volgens mij zijn we toen naar Aventura Mall gegaan. Daar heb ik het eerder al eens over gehad. Ik verdwaal er telkens al is dat geen straf, en het is.. anders. Ja het is anders. Het is leuk om daar rond te dwalen!
Daarna uiteraard weer naar huis gegaan en toen hoorde ik iets op de deur kloppen. Stond het weekend voor de deur! Haha, die stond gewoon even op de deur te kloppen! Alsof wij zouden zeggen: “ ja nu even niet! Nu even geen weekend!” Daar was zaterdag! Zaterdag heb ik, zoals een echte Nederlander die een fiets bezit betaamt te doen, mijn fiets gepakt en ben ik gaan fietsen. Daarvoor uiteraard even de route opgezocht want hier wil ik niet verdwalen! Veel te gevaarlijk! Dus ik op de fiets naar South Beach haha! Daarvoor moest ik bruggen over, en wat voor bruggen! Met meer dan 30 graden bruggen opfietsen (die liggen hierverhoogd) en af fietsen. Op een gegeven moment had ik het wel warm. Dus ben ik ergens gestopt. Helemaal alleen was ik daar, maar het leek wel een paradijsje! Palmbomen, wit zand, picknickplaats, de wateren van Miami, enerzijds uitzicht over Downtown, anderzijds uitzicht over South Beach en ik was gewoon alleen! Daar een hele poos genoten van dat alles en even afgekoelt. Toen kwamen er dieren aan waarvan ik niet zo goed weet wat het zijn. Het waren eenden met van dat rode spul op hun hoofd wat kippen ook hebben, maar het konden ook kalkoenen zijn. Maar die kwamen een beetje bedreigend over. Of ze zouden me gaan aanvallen of ze wouden mijn eten hebben. Toen ben ik maar weer snel weggegaan, want uiteindelijk was het toch ik tegen die drie beesten! Hoppa, de fiets op en gaan met die banaan! Nou, een hele poos later kom ik dan eindelijk op het strand aan! Een welverdiende en relaxte bestemming na wat rondfietsen! En serieus, het was geen geval van het mooier maken dan het was, maar het water was blauwer dan wat ik hier in Miami ooit heb gezien. Maar niet zo blauw als in Mexico! Ik blijf toch verwend daarmee.. Uiteraard staat dit ook vastgelegd op de nodige foto’s! Daarna weer naar huis gefietst en toen had ik een dagvullende sportieve dag erop zitten. Ik was ook uitgeteld door deze inspanningen onder de zon dus lag niet veel later moe maar voldaan op mijn leeglopende luchtbed!
In tegenstelling tot mijn verhaal over zaterdag, heb ik over zondag weinig te melden! We zijn naar het zwembad geweest en daar zijn we bleven tijdens een stortbui onder het mom van “nat ben ik toch al” en toen we het zat waren om daar te zijn, zijn we weer terug naar binnen gegaan en is de dag voortgezet met onzinnige dingen als tv kijken ofzo.
Daarna begon de werkweek alweer maar daarover later meer want wat ik nu aan het vertellen bent gaat toch vooral over het leuke deel van mijn aanwezigheid hier in het niet altijd even zonnige Miami, want op dit moment is het heerlijk aan het omweren. Eigenlijk stond het zwembad op het menu, maar ge-electrocuteerd worden door een bliksom of uberhaupt zwemmen tijdens omweer lijkt mij niet erg relaxed.
Maar goed daarna kwam als ik me niet vergis het daaropvolgende weekend en volgens mij is dat afgelopen weekend. Afgelopen weekend kan ik heel kort over zijn. Uiteraard ook lang, maar ik kies deze keer toch voor optie 1. Afgelopen weekend ben ik zowel zaterdag als zondag met Nanda naar het strand gegaan. Deze keer beide dagen niet naar Surfside maar naar het strand bij Lincoln Road waar ik mij de eerste week hier ook geregeld bevond. Dat was leuk en we hebben een boel foto’s gemaakt. Nanda vind fotograferen ook heel leuk en die schiet nog wel 100x vaker een foto dan dat ik dat doe, dus je kunt nagaan dat wanneer ik thuis ben, ik nog een hele collectie aan foto’s over zal hebben. Dat is natuurlijk ook alleen maar leuk!
En nu dit weekend! Het weer was slecht en zaterdag wist ik van gekkigheid niet wat ik allemaal uit zou voeren. Uiteindelijk veel te laat bedacht wat er gedaan zou worden en zijn we ’s middags geeindigd op Bayside. Daar een hapje gewandeld en gegeten. Daarna was het tijd om terug te gaan, en ik was zo moe als een aap dus ook na een paar uur naar bed gegaan. Vandaag was het weer hetzelfde tot het moment kwam dat het verbeterde. De beslissing werd gemaakt om naar het strand te gaan, zo gezegd zo gedaan. Daar met een groepje stagaires gelegen. Het strand is altijd leuk, dus nu ook. Ik ben nu net terug en ga zo douchen. Dan weten jullie dat!

Goed. De stage. Want daar zijn jullie vast ook benieuwd naar! De afgelopen drie weken is er het een en ander veranderd. Toen ik hier kwam was er een grote groep ‘interns’, oftewel stagaires. Deze groep zou niet zo groot blijven als die was, want alle stagaires die hier al voor lange tijd waren, die zouden vertrekken. Dat hebben ze ook gedaan, waardoor de nieuwe groep overblijft, uiteraard inclusief mijzelf. Het lijkt me een leuke gezellige groep, altijd handig. Welke verandering heeft dit opgeleverd? Het was duidelijk te merken dat wij als overgebleven mensen meer werk moeten verrichten in hetzelfde tijdsbestek. Over de uitvoering hiervan heb ik ook nieuws, ik krijg steeds vaker blijk van waardering en heb het gevoel dat ik mijn werk naar behoren uitvoer. Daarnaast is de populatie in ons huis meer dan gehalveerd. Binnen een week is dit van zeven personen teruggedrongen naar drie. Over een maand vertrekt Stephanie, dan blijven we met z’n tweeen over (Nanda en ik). Wat wij als huur betalen is te duur daarvoor, dus daarop zullen we een oplossing moeten vinden. Uiteraard gaat dat wel goed komen.

En even een reactie op berichtjes. Joke, die huizen zijn natuurlijk helemaal mooi en prachtig. Waarschijnlijk ook voor een vakantie. Ik moest echt hardop lachen om het commentaar want deze huizen zijn eigendommen van beroemdheden als Silvester Stalone, Julio Iglesias e.a..
Giny, er zijn nog geen orkanen op komst. Ten minste, niet dat ik weet. Voorbereidingen worden er dan ook niet echt getroffen, ze hebben hier al veel ervaring met orkanen. Laatst was er eentje die mogelijk hierheen komt, maar die boog af en ging verder over zee. Wegwaaien doe ik dus niet, dus ik blijf met beide voeten op de grond. In alle opzichten uiteraard. Misschien ga ik ook nog wel naar Daytona, genoeg tijd ervoor om de omgeving te verkennen, dus wie weet.

Volgens mij is het verhaaltje weer lang genoeg, dus ik zou zeggen: gefeliciteed! Je bent tot het eind gekomen.

Trouwens, mijn mobiele telefoon heb ik weer terug gevonden. Dus ik ben weer bereikbaar daarmee.

Foto’s komen binnenkort ook online, en voor degene die niet wachten kan en zit te popelen om een foto, vooruit dan maar!

Goed mensen, doe het henig an en good goan!

Liefs Elkie! En om het verhaal rond te maken en terug te komen op hetgeen waarmee ik begonnen ben: Saludos!